Mijn eerste 'dag van de ondernemer'
Elian tijdens een opname van de jongerentalkshow Student@Night. De Serre, Hasselt. @Photographer_Belgium, Joppe Geuens. (2022)
Dat ik groots droom, de dingen graag in gang zet en een kickstart wil zijn voor andere(n) (jongeren), was al duidelijk toen ik een klein manneke was. Op de muziekschool, in de jeugdraad, als vrijwilliger voor AFS, in de toneelgroep, in de leerlingenraad van het middelbaar, in de bres springend voor het goede doel, in de organisatie van ISLI,… Ik heb op mijn amper 21 jarig bestaan ongelooflijk veel zotte kansen gekregen van mijn ouders en mijn omgeving. Dit jaar kwam die passie om dingen te “ondernemen” samen met een ander passie: digital storytelling. Op deze dag van de ondernemer deel ik graag mijn eigen (jonge) ervaringen van de afgelopen maanden. Het was (en is nog steeds) een rollercoaster. Ja. Maar ’t is het allemaal waard.
Sinds ik mijn eerste podcastaflevering op de wereld los liet, werd ik opslag verliefd. Digital storytelling is helemaal mijn ding geworden. Ik begon simpelweg gesprekken op te nemen met mijn smartphone. Jongeren die ik tegen kwam via social media interviewen – het beviel me feitelijk wel. Ik wilde hen graag een platform geven en dat lukte me ook: mijn podcastreeks “Student@Night” werd warm onthaald door mijn omgeving. Vrienden en familie reageerden positief en de warme reacties die ik kreeg, deden me lonken naar meer én beter.
Een jaar geleden mocht ik één van de jongerenambassadeurs zijn voor De Warmste Week 2021. Als geëngageerde jongere was dat een hele eer. Wat echter een grotere eer was, was dat ik van het DWW- en VRT-audioteam de kans kreeg om een nieuwe podcastreeks uit te werken. Ze wisten dat ik al een podcastreeks maakte en natuurlijk zag ik mijn kans mooi liggen. Een eigen podcastreeks op de VRT-kanalen. Maar eerlijk is eerlijk: toen ik een leeg blad voor me nam en de reeks from scratch begon te schrijven – ik had nog niet eens een titel?! – was het storm in mijn hoofd. Ironisch genoeg had ik slechts enkele dagen daarvoor zélf een workshop “Start2Podcast” gegeven. En nu moest ik heel dat proces zelf opnieuw doorlopen. Dus wat deed ik? Ik nam de inzichten die ik van het audioteam kreeg en plaatse die naast mijn eigen ideeën. Een dag later werd ik wakker op kot en had ik een ideeconcept, een titel en een gloednieuwe reeks klaarliggen: ‘UNLABELED’. Enkele weken later volgde de opnames met mijn mede-ambassadeurs en op 3 december werd mijn nieuwe reeks gelanceerd op (toen nog) VRTNU.
Elian in de MNM-studio voor de opnames van UNLABELED (VRTNU). VRT, Schaarbeek, Brussel. (2021)
Door de visie van het VRT audioteam begon ik anders na te denken over het gegeven ‘podcasting’. Student@Night was en is nog steeds mijn podcastbaby’tje, iets waar ik dag in dag uit hart en ziel ik steek en waarbij het voor mij allemaal begonnen is. Doordat ik heel dat proces, van blanco blad tot uitgewerkte reeks, helemaal opnieuw had doorlopen, besefte ik plots dat podcasting veel meer is dan die ene enkele reeks. En plots was ik weer helemaal mee: net daarom ben ik zo zot van media, van podcasten en van al die dingen die daarbij horen. Zoals Roy Goodman ooit beschreef dat geluk een manier van leven is en niet persé een eindbestemming, is media dat voor mij ook: het draait om het hele proces en niet louter om het eindproduct.
Dat smaakte naar meer. Al snel werd het ook meer. Via-via kwam ik in De Serre in Hasselt terecht. De Serre is een creatieve broeikas in het hartje van Hasselt. Ik mocht er meewerken aan de Young Faces podcastreeks in het kader van de gelijknamige 11.11.11-actie. Nadien werd ik gevraagd om De Klankkas – de podcaststudio in De Serre – uit te baten en sindsdien is het snel beginnen gaan. Podcasting leeft en – een geluk voor mij: dat geef ik eerlijk toe – er zijn niet zoveel jonge twintigers die zich daarop smijten. Maar hoe moest ik dat allemaal regelen? Ik moest telkens via een interimkantoor en op een vrij omslachtig manier bij wijze van spreken smeken om mijn centjes. Dat was absoluut niet the-way-to-go. Dus begon ik te zoeken. Al snel ik tot de conclusie dat het statuut van student-zelfstandige wel een interessante mogelijkheid was. Ik? Elian? Zelfstandig worden? Hoe werkt dat allemaal?
Ik herinnerde me dat papa ook ooit een ondernemingsnummer had en zelfstandige activiteiten uitoefende. Zij het niet in de mediasector. I wish, haha. Hij wist me dus wel enkele starterstips te geven, maar ook zijn conclusie was duidelijk: ik moest hulp vragen en informatie inwinnen zodat ik goed zou weten waar ik aan begon. Ik googelde, verorberde heel wat teksten en websites en telefoneerde er op los. Mijn contactenlijst was plots een spinnenweb geworden waarin ik associaties probeerde te leggen: wie kan mij waarmee helpen? Zo belde ik ook naar één van mijn beste vrienden wiens ouders heel wat ervaring hebben met ondernemerschap. Ik vroeg hem om hulp. Zijn eerste reactie was ontzettend enthousiast: “Elian gaat ondernemen! Dan kunnen we straks samen gaan netwerken.” F*ck?! Moet ik nu ook gaan netwerken?
Elian bij de LE(J)ON-awards. Radiohuis, Leuven. (2022)
Ik slikte diep en haalde diep adem, want daar had ik even niet aan gedacht. Toch was ik er in feite al mee bezig. Dat spinnenweb van mijn contacten vormde de basis van mijn netwerk. Het kwam er alleen op aan om dat netwerk doelgericht in te zetten. En dat vergt enige assertiviteit, want je moet jezelf kunnen verkopen: ik moest mijn netwerk zover krijgen om de inzichten, de informatie en de kennis die zij al bezitten, met mij te willen delen. Alle dingen op een rijtje gezet: babbelen was zeker het probleem niet, anders zou ik ook nooit begonnen zijn met podcasten. Toch? Het was die ondernemersmindset die nog moest groeien. Je stoute schoenen durven aantrekken en gewoon doen. Ik sprong bijvoorbeeld eens binnen bij LE(J)ON, een open office space waar jongeren met ondernemingszin terecht kunnen voor al hun vragen of bedenkingen. Hun gezellige ruimte bevond zich recht tegenover de Universiteitshal, waar ik op dat moment werkte als student. Van het een kwam het ander en opeens stond ik mijn eerste podcastreeks “Student@Night” te pitchen op een wedstrijd van hen, kon ik een babbeltje slaan met Michele Cuvelier – mijn radioheldin – en mag ik binnenkort een nieuwe reeks uitwerken voor LE(J)ON. Dat is netwerken.
Het belang van mijn eigen netwerk had ik absoluut onderschat. Ik probeer dit verhaal van enkele maanden te bundelen in één korte tekst en ik merkte al snel dat ik in mijn opzet niet slaag. Kort is deze tekst al lang niet meer en mijn vingers blijven maar tokkelen op mijn toetsenbord. Hopelijk mag dan toch de kern van mijn boodschap enigszins duidelijk worden. Hoe klein of hoe zot je ideeën ook mogen zijn, door middel van je netwerk ben je vaak al halfway there. Ondertussen sijpelt die ondernemingszin langzamerhand door tot in de diepste kamertjes van mijn brein. Ik probeer in elke volgende stap die ik zet, op voorhand na te denken over de manier waarop ik terecht kan bij mijn netwerk. Het is door middel van die progressieve aanpak, dat ik me goed kan voorbereiden op wat komen gaat. Let op: “voorbereiden” in de mate van het mogelijke, want helemaal voorbereid ben je als ondernemer nooit op de toekomst – als mens überhaupt ook niet.
“In real open source, you have the right to control you own destiny.” – Linus Torvalds
Die uitspraak van de Fins-Amerikaanse informaticus intrigeert me mateloos. Torvalds is beter bekend als de man achter het Linuxkernel. Linux is een familie van open-source-besturingssystemen en dus meteen het toonvoorbeeld van het wat Open Source zou kunnen zijn. Tijdens mijn opleiding tot historicus aan de KU Leuven is dat trouwens ook een basiselement: de beschikbaarheid van informatie zorgt voor efficiënter onderzoek. Waarom kom ik hier op terug? Omdat ik geloof dat de beschikbaarheid van informatie binnen de ondernemerswereld ook zorgt voor efficiëntie bij een toekomstige generatie ondernemers. Dat is exact de reden waarom ik mijn verhaal op mijn webpagina wil delen. Om andere te inspireren, om dialoog te creëren en als vorm van zelfreflectie.
